Το «Μουσείο του Σπιρτόκουτου» διαθέτει αρκετά σπιρτόκουτα από το Μονακό κυρίως της δεκαετίας του ΄60 και του ΄70. Τα περισσότερα από αυτά στις παραστάσεις τους έχουν θέμα τοπία και έχουν συλλεκτική αξία.
Ενδιαφέρον έχει πώς το Μονακό -το μικρό πριγκιπάτο της Κυανής Ακτής στη νότιο-ανατολική Γαλλία, που είναι σήμερα το πιο πυκνοκατοικημένο κράτος του κόσμου- απέκτησε το όνομά του. Η ονομασία του λοιπόν προέρχεται από την αρχαία ελληνική λέξη «μόνoικος», η οποία είναι σύνθετη από τις λέξεις «μόνος» και «οίκος».
Τον 6ο αιώνα π.Χ. οι Φωκαείς* είχαν ιδρύσει αποικία στην περιοχή την οποία είχαν ονομάσει «Μόνοικο» προς τιμήν του ημίθεου ήρωα Ηρακλή. Σύμφωνα με το μύθο, ο Ηρακλής πέρασε από την περιοχή αυτή και εκδίωξε όλους τους τοπικούς θεούς από εκεί. Για να τιμηθεί το γεγονός αυτό, χτίστηκε ένας ναός, ο οποίος ήταν και ο μοναδικός (ο μόνος οίκος θεού) στην περιοχή και αφιερώθηκε στον «Ηρακλή τον Μόνοικο». Με το πέρασμα των χρόνων και την επικράτηση της γαλλικής γλώσσας, η ονομασία «Μόνοικος» έγινε «Μονακό».
*Φωκαείς: οι κάτοικοι της αρχαίας Φώκαιας που ήταν πόλη στα παράλια της Μικράς Ασίας και την είχαν ιδρύσει οι άποικοι της Φωκίδας.
