Ένα σπιρτόκουτο που διαφήμιζε το restaurant Paesano έχει αξία γιατί φέρνει στη μνήμη μια όμορφη εποχή της νυχτερινής Αθήνας.
Και για όσους δεν το γνωρίζουν νυχτερινή Αθήνα της δεκαετίας του ’80 χωρίς αναφορά στον «Παεζάνο», δε γίνεται!
Ο πληθωρικός, ιδιόρρυθμος, ξεχωριστός, εκκεντρικός Νίκος Χατζηκώστας, δηλαδή ο Paesano, χάρις στην… τρέλα του μετέτρεψε σε στέκι την Φωκίωνος Νέγρη.
Κληρονομώντας από τον πατέρα του μια πιτσαρία, αποφάσισε να ακολουθήσει τα βήματά του και να παραμείνει στο χώρο του ιταλικού φαγητού. Το έκανε όμως με έναν τρόπο πολύ διαφορετικό σε σχέση με την πεπατημένη. Δεν επένδυσε μόνο στην ποιότητα και την εξυπηρέτηση, αλλά στην πρόκληση!
Αντισυμβατικός και συχνά δίχως όρια, ο «Paesano», όπως λεγόταν και το μαγαζί του, μετέτρεψε τον εαυτό του στην απόλυτη ατραξιόν. Οι πελάτες δεν πήγαιναν εκεί για να χορτάσουν μόνο, αλλά και για να απολαύσουν την αχαλίνωτη προσωπικότητά του.
Με μόνιμη συνοδεία μια μαϊμού στον ώμο του, ο Παεζάνο ήταν ο ορισμός της διαφορετικότητας. Μακριά από τις επιταγές του καθωσπρεπισμού έκανε ό,τι κατέβαζε το κεφάλι του, αδιαφορώντας πολλές φορές για τις συνέπειες ή για τους κανόνες που επέβαλαν συγκεκριμένοι χώροι. Όπως, για παράδειγμα, το να εμφανίζεται σε δικαστήριο ντυμένος δράκουλας (!) ή να επιδιώκει την προβολή και το σούσουρο στέλνοντας ο ίδιος στις εφημερίδες «πειραγμένες» φωτογραφίες του που τον έδειχναν να αυτοπυρπολείται.
Μέρα με την μέρα ο μύθος του μεγάλωνε. Η πιτσαρία του μετατράπηκε στο απόλυτο «αφτεράδικο». Ένα στέκι για ξενύχτηδες που εκτός του φαγητού, μπορούσαν να πάνε εκεί, να δουν την μαϊμού του, τους τεράστιους παπαγάλους του ή ακόμα κι ένα κροκόδειλο που είχε στο μαγαζί και να ακούσουν τις φοβερές και τρομερές ιστορίες του, στις οποίες τα όρια μεταξύ μύθου και αλήθειας μπερδεύονταν, χωρίς όμως συνέπειες. Κανείς δεν ενδιαφερόταν για το αν όσα έλεγε είχαν οποιαδήποτε βάση, από μόνη της η διαδικασία να τον ακούς να μιλά αποτελούσε μια μυσταγωγία, ένα must που δεν άργησε να προκαλέσει και τους σελέμπριτις της εποχής.
Το μαγαζί έμενε μέχρι το ξημέρωμα ανοιχτό και τότε όταν έκλειναν τα θέατρα και οι πίστες, εκεί συγκεντρώνονταν για φαγητό όλα τα πρώτα ονόματα της Αθήνας. Τραγουδιστές, ηθοποιοί, επιχειρηματίες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί, οι πάντες.
Τότε, ο νόμος απαγόρευε στους μαγαζάτορες να κρατούν ανοιχτά τα καταστήματά τους, καίγοντας ρεύμα μετά τις 2 το βράδυ. Ο εφευρετικός Νίκος Χατζηκώστας κατέβαζε το γενικό του ρεύματος και το λειτουργούσε με κεριά και γι’ αυτό το λόγο οδηγήθηκε στα δικαστήρια της Σανταρόζα πάνω από εκατό φορές για παράβαση του νόμου περί ενέργειας.
Ο Paesano ήταν ο απόλυτος καλτ ήρωας. Δεν υπήρχε άνθρωπος που να μην τον γνώριζε κι ας μιλάμε για μια εποχή που μοναδική πηγή πληροφόρησης ήταν οι εφημερίδες.
Ο Paesano ήταν viral πριν ανακαλυφθεί ο όρος…