Κλείνουμε έναν ολόκληρο αιώνα από τη Μικρασιατική Καταστροφή. Πριν από 40 χρόνια, το 1982, το ελληνικό μονοπώλιο σπίρτων είχε δώσει σε κυκλοφορία μια σειρά 10 χάρτινων σπιρτόκουτων που είχε τίτλο: «60 ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΜΙΚΡΑΣΙΑ» 1982. Η σειρά παρουσίαζε φωτογραφίες Ελλήνων φιλοσόφων, σημαντικών γεγονότων, τόπων και κυκλοφόρησε σε τιράζ 10 εκατ. τεμαχίων.
Η Μικρασιατική Καταστροφή θεωρείται ίσως η μεγαλύτερη, συμφορά του ελληνισμού διαχρονικά. Έχει αναφερθεί ότι η «Μικρασιατική Καταστροφή» μπορεί να συγκριθεί μόνο με αυτή του 1453 και να θεωρηθεί ακόμα και μεγαλύτερη, γιατί με αυτή ξεριζώθηκε η από χιλιάδων ετών ελληνική παρουσία στην Ιωνική γη.
Με την Συνθήκη της Λωζάνης και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών, ο ελληνισμός της Ανατολής αναγκάστηκε να εγκαταλείψει τις εστίες του ύστερα από δύο χιλιάδες χρόνια. 1,5 εκατομμύριο πρόσφυγες κατέφθασαν υπό άθλιες συνθήκες στην Ελλάδα. Το σχεδόν χρεοκοπημένο ελληνικό κράτος έπρεπε να στεγάσει και να περιθάλψει αυτόν τον τεράστιο πληθυσμό.
Παράλληλα, με την αποχώρηση μουσουλμάνων στο θρήσκευμα από την ελληνική επικράτεια, η Ελλάδα κατέστη περισσότερο εθνικά και θρησκευτικά ομοιογενής. Η Μεγάλη Ιδέα – ο κύριος στόχος της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής για σχεδόν 100 χρόνια- έλαβε τέλος.
Η Καταστροφή του 1922 θα επιφέρει βαθιές τομές εντός της ελληνικής κοινωνίας σε όλα τα επίπεδα: οικονομικό (δημιουργία πολυπληθούς εργατικής τάξης στα μεγάλα αστικά κέντρα), πολιτικό (ριζοσπαστικοποίηση των πολιτικών δυνάμεων), καθώς και πολιτισμικό (νέα μουσικά ακούσματα, κουζίνα, νέες πνευματικές αναζητήσεις και λογοτεχνικά ρεύματα, όπως η γενιά του ’30 κτλ).
Μετά από πολλά χρόνια, το 1998, με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων, n 14η Σεπτεμβρίου καθιερώθηκε ως «Ημέρα Εθνικής Μνήμης της Γενοκτονίας των Ελλήνων της Μικράς Ασίας από το Τουρκικό Κράτος».