Η έλευση της πανδημίας του κορωνοϊού είναι σίγουρο ότι συνέβαλε στο να αναδειχθούν φαινόμενα έμφυλης και ενδοοικογενειακής βίας αλλά και όψεις των έμφυλων ανισοτήτων. Στην Ελλάδα ήρθε με καθυστέρηση το κίνημα #MeToo και είναι σίγουρο ότι πήρε μεγάλες διαστάσεις εξαιτίας της αύξησης της ενδοοικογενειακής βίας λόγω του εγκλεισμού.
Βέβαια το γυναικείο κίνημα οργανώθηκε και αναπτύχθηκε αρκετές δεκαετίες πριν, ιδιαίτερα μετά τον Δεύτερο Παγκόσμιο πόλεμο όταν οι γυναίκες βγήκαν από το σπίτι και έλαβαν μέρος σε δραστηριότητες που ήταν ανέκαθεν ανδρικό προπύργιο όπως βιομηχανικές εργάτριες στην βαριά βιομηχανία.
Η πατριαρχική κοινωνία όμως δεν είναι μια κοινωνία του παρελθόντος, είναι του παρόντος. Και αυτό δεν αποδεικνύεται μόνο από τα φαινόμενα έμφυλης βίας αλλά και γιατί η γυναίκα είναι ακόμα υποχρεωμένη να οργανώνει την ζωή της γύρω από τις οικογενειακές τις υποχρεώσεις αντίθετα απ’ ότι συμβαίνει με τον άνδρα.
Θα μπορούσαμε να παραφράσουμε τον Καρλ Μαρξ και να πούμε ότι ένα φάντασμα πλανιέται πάνω από τον κόσμο, το φάντασμα της πατριαρχίας. Ίσως μάλιστα αυτό το φάντασμα να έχουν στόχο οι παραστάσεις των τριών ιταλικών σπιρτόκουτων μεγάλου μεγέθους.
Πάνω στην παράσταση του σπιρτόκουτου γράφει:
“ο άντρας μου έχει πάρει τροπή προς το χειρότερο”
Piega κυριολεκτικά σημαίνει πτυχή, ζάρα
Πάνω στην παράσταση του σπιρτόκουτου γράφει:
“Σε περιμένω με αγωνία”!
Πάνω στην παράσταση του σπιρτόκουτου γράφει:
“Θα σας ξεσκονίσω”!