Το σπιρτόκουτο ως μέσο προβολής και διαφήμισης
Η πρώτη διαφήμιση σε φακελάκι με σπίρτα εμφανίστηκε το 1895, όταν η εταιρεία Mendelssohn Opera της Νέας Υόρκης αγόρασε πολλά λευκά φακελάκια με σπίρτα και έβαλε τα μέλη του θιάσου να τα διακοσμήσουν με κομμένες φωτογραφίες και χειρόγραφα συνθήματα. Το μοναδικό κομμάτι που υπάρχει σήμερα ανήκει στην εταιρεία αναμνηστικών Franklin Mint και η αξία του εκτιμάται πάνω από 60.000 ευρώ.
Σπιρτόκουτα που αποσκοπούσαν στη διαφήμιση άρχισαν να κατασκευάζονται πιο συστηματικά μετά το 1900.
Στην αρχή, ο μικρός χώρος του σπιρτόκουτου δεν θεωρήθηκε αποτελεσματικός για τη διαφήμιση. Η διαφημιστική δύναμη του σπιρτόκουτου άρχισε να αναγνωρίζεται σταδιακά. Σχετικά μάλιστα σύντομα η διαφήμιση μέσα από αυτά έγινε «μόδα», και εταιρείες σε όλα τα είδη των επιχειρήσεων την χρησιμοποίησαν. Η διαφήμιση μέσω των σπιρτόκουτων υπήρξε ιδιαίτερα αποδοτική και αποτελεσματική γιατί τα σπιρτόκουτα ήταν απόλυτα αναγκαία στην καθημερινή ζωή -και αφού το οικονομικό τους κόστος το επέτρεπε- υπήρχαν και στην κατοχή όλων των ανθρώπων. Στα σπιρτόκουτα που χρησιμοποιήθηκαν ως μέσο διαφήμισης σημαντική παράμετρος υπήρξε η εικαστική τους οπτική και η αισθητική τους παρουσίαση, γιατί έτσι που προβαλλόταν με μεγαλύτερη επιτυχία το προϊόν που απεικόνιζαν. Η σχεδίαση αυτών των σπιρτόκουτων κόστιζε πολύ περισσότερο από ότι η κατασκευή των σπιρτόκουτων. Χαρακτηριστικά τέτοια παραδείγματα ήταν σπιρτόκουτα που διαφήμιζαν πολυεθνικές ξενοδοχειακές μονάδες όπως επίσης και καπνοβιομηχανίες.
Είναι γεγονός ότι μέχρι την 5η-6η δεκαετία του 20ου αιώνα το σπιρτόκουτο είχε γίνει ένα από τα σπουδαιότερα μέσα προβολής και διαφήμισης.